نیت کودکانه

بسم ا...

نیت می کنم سی واندی سال تنهابمانم برای رضای خداقربة الی ا...!!

حال ازترس شکسته شدن نیتم که به مثال نمازهای واجب است می ترسم که ترکش کنم آنهم نه ازترس عذاب الهی که ازترس ترک عادت.می ترسم پاهای بی رمقم راازجاده منتخبم به کناربکشم که شایددرکنارمذکورخطرات بس جبران ناپذیربه کمین باشندومن ریسک پذیرنیستم.می ترسم که شعبده بازی درانتظارنگاه ساده ام باشدوباتردستی ی بس ساده لوحانه مرابه سمتی رهنمودکندکه پینیکیورفت.ویارمالی باچهره دلفریبش باگوی بلورین از آینده ای برایم سخن بگویدکه بخاطرش تمام هستی ونیستی ام رافراموش کنم.میدانی٬سخت است سخت؛ترک عادت سی واندی ساله.

کاش مرجع تقلیدی هم برای حرف دل بودومی گفت:

تنهابودن وتنهاماندن ازگناهان کبیره است وترک آن بهشت راتضمین می کند!

وبهشت راازبرای همجواری باحوریانش نمی خواهم!

میخواهم اثبات کنم که جززنان ودختران سرزمینم یک مردهم ازاین دیارمی تواندبهشتی باشد!